Αρθρίτιδα
Η αρθρίτιδα (άρθρ-ωση, ίτιδα-φλεγμονή) είναι μία διαταραχή μίας ή πολλών αρθρώσεων με κύριο χαρακτηριστικό τη φλεγμονή, που εκφράζεται συνήθως με πόνο, πρήξιμο, αύξηση θερμοκρασίας και ερυθρότητα. Υπάρχουν πάνω από 100 τύποι αρθρίτιδας με πιο κοινή την οστεοαρθρίτιδα, που μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραύματος στην άρθρωση, μόλυνσης, ή γήρανσης. Άλλοι τύποι αρθρίτιδας είναι η ρευματοειδή αρθρίτιδα, η ψωριασική αρθρίτιδα, η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα κ.ά.
Προσέγγιση
Ο ειδικός προτού εκτιμήσει και προχωρήσει στη θεραπεία, που ποικίλει σύμφωνα με τον τύπο της αρθρίτιδας, θα διερευνήσει σε βάθος την κατάσταση του ατόμου με τη λήψη ιστορικού και την κλινική εξέταση (π.χ. κινητικότητα, πόνος, αντανακλαστικά, δύναμη κ.ά.). Αφού σιγουρευτεί για τον τύπο της αρθρίτιδας και αφού κρίνει ότι μπορεί να βοηθήσει, σκοπός του ειδικού είναι αρχικά να μειώσει τα επίπεδα της φλεγμονής και να αυξήσει την ποιότητα της κίνησης της(των) άρθρωσης(-εων), και αργότερα να καταπολεμήσει την πιθανή αιτία (ή αφορμή) του προβλήματος, εφόσον είναι εφικτό. Αυτό επιτυγχάνεται με συγκεκριμένους χειρισμούς στα πάσχοντα σημεία (αν το επιτρέπει το σώμα του ασθενή*), ασκήσεις, βελονισμό, υδροθεραπεία και διατροφικές συμβουλές ανάλογα τον τύπο της αρθρίτιδας. Σε βάθος χρόνου ο ειδικός θα επεκταθεί και σε άλλες περιοχές και συστήματα του σώματος του θεραπευόμενου προκειμένου να τον φέρει σε μία σωματική, βιοχημική και ψυχολογική ισορροπία.
* Σημείωση: στην οξεία φάση αρθρίτιδας αποφεύγεται η επαφή με την παραπονούμενη περιοχή κι εκτείνεται μόνο στις γύρω περιοχές, ενώ στην υποψία οστικού κατάγματος ή μετάστασης γίνεται άμεσα παραπομπή