Βελονισμός

Ο Δυτικός βελονισμός αποτελεί μια θεραπευτική μέθοδο που περιλαμβάνει την εισαγωγή λεπτών βελονών στη σάρκα. Έχει υιοθετηθεί από την παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική και χρησιμοποιεί αρχές της ανατομίας, της φυσιολογίας και της παθολογίας, καθώς και αρχές ερευνητικά αποδεδειγμένης ιατρικής. Παρόλο που ο δυτικός βελονισμός προήλθε και εξελίχθηκε από τον Κινέζικο βελονισμό, οι βελονιστές που ασκούν τον πρώτο τύπο δεν εμμένουν στη θεωρία του Γιν/Γαν ή την κυκλοφορία του qi, και τον εμπερικλείουν στις συμβατικές θεραπευτικές μεθόδους σε αντίθεση με τους βελονιστές του Κινέζικου βελονισμού που τον θεωρούν ένα ολοκληρωμένο σύστημα υγείας.

Ο Δυτικός βελονισμός θεωρείται μία υπηρεσία πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που χρησιμοποιείται για την θεραπεία του μυοσκελετικού, μυοπεριτονιακού και μετεγχειρητικού πόνου καθώς και της ναυτίας. Ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει είναι μέσω της δραστηριοποίησης του νευρικού συστήματος.

Πίνακας 1: Διαφορές μεταξύ Δυτικού & Κινέζικου Βελονισμού

Οι πρώτες αναφορές της Κινέζικης ιατρικής χρονολογούνται πίσω στα 5000 χρόνια όπου οι θεραπευτές χρησιμοποιούσαν πέτρες για να ασκούν πιέσεις σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος. Με την πάροδο του χρόνου, οι πέτρες αντικαταστήθηκαν από κόκκαλα και εν συνεχεία από πολύ λεπτές βελόνες. Η γέννηση του Κινέζικου βελονισμού από τις θεωρήσεις της Παραδοσιακής Κινέζικης ιατρικής και η εξέλιξη του φαίνεται καταγεγραμμένη σε πολλά κείμενα κατά τη διάρκεια εξουσίας διαφόρων δυναστών [Σανγκ (1000π.Χ.), Χαν (206π.Χ.), Μινγκ (1450μ.Χ.) κτλ.].

Το 1932 ο Κινέζικος βελονισμός απαγορεύτηκε στις πόλεις λόγω της εισαγωγής των μοντέρνων δυτικών ιατρικών μεθόδων στον Ασιατικό κόσμο, ενώ πήρε 13 χρόνια για να επανακτήσει την τιμητική του θέση στην Κινέζικη ιατρική. Στη δεκαετία του ΄70 η Κίνα άνοιξε τις πύλες επικοινωνίας στον υπόλοιπο κόσμο και η Νέα Εποχή του βελονισμού ξεκινάει. Σήμερα, χώρες όπως η Κίνα, Ταϊβάν, Κορέα, Ιαπωνία παράλληλα με τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες συνεχώς μελετούν, ερευνούν και εξελίσσουν το βελονισμό.

Στο κέντρο μας χρησιμοποιείται μόνο ο ξηρός βελονισμός. Οι υπόλοιπες τεχνικές είναι για ενημερωτικό σκοπό και εφαρμόζονται κυρίως από βελονιστές.

• Ξηρός Βελονισμός

  Η βελόνα δεν φέρει κάποιο υγρό, εξού και ο όρος «ξηρός». Ανάλογα την πάθηση και την περίπτωση τοποθετείται σε συγκεκριμένα σημεία στο σώμα του ασθενή όπως μύες, μυοπεριτονίες, δέρμα ή φλοιό του οστού (περιόστεο).

  Ένα άλλο κοινό σημείο βελονισμού που χρησιμοποιείται κυρίως στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική είναι το πτερύγιο του αυτιού (Ωτοβελονισμός). Πάνω από εκατό σημεία βελονισμού έχουν περιγραφεί στο συγκεκριμένο σημείο που χρησιμεύουν για την αντιμετώπιση του στρες, της παχυσαρκίας, του καπνίσματος κ.ά.

• Ηλεκτροβελονισμός

  Στην προκειμένη περίπτωση οι ήδη τοποθετημένες βελόνες συνδέονται με καλώδια σε μία ειδική συσκευή όπου και παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα σε χαμηλές συχνότητες. Πρόκειται για μία πιο σύγχρονη τεχνική βελονισμού που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του οξέως ή χρόνιου πόνου.

• Μόξα

  Στις κεφαλές των τοποθετημένων βελόνων τοποθετούνται ειδικοί κώνοι που προέρχονται από φύλλα φυτών (κυρίως Artemisia Bulgaris). Η καύση των κώνων παράγει θερμότητα (40-42οC) στο σημείο του βελονισμού η οποία είναι θεραπευτική.